قصد منفی بافی ندارم فقط متوجه شده ام که حتمآ باید یک فحش در تیتر باشد تا رای بالا بیاورد. با اینکه قابل درک است ولی الزامآ منطقی نیست. نشان از فضای عصبی دارد که هنوز در بالاترین جایش را به تفکر و عقلانیت نداده است. قمپز روشنفکری در نمی کنم و خودم هم این حالت عصبیت در من هست. مثل کسی می مانم که حقش را خورده و کف دستش ریده باشند. مثل کسی که شیشه نوشابه به ماتحتش کرده باشند. ولی حالا که خوب فکر می کنم، کار ما با فحش دادن و ارضاء خود حل نمی شود. دوستان باید راههای واقعی و عقلانی مبارزه را یافت و حرکت کرد. خشم و نفرت ما از کودتا گران انرژی اولیه حرکت ماست و نباید آن را هدر بدهیم و بعد به یاس و نا امیدی برسیم. راههای عملی برای فلج کردن حکومت کودتایی وجود دارد و باید خودمان را برای یک مبارزه دراز مدت آماده کنیم. آنقدر زمینگیرشان کنیم که قادر به ادامه نباشند. کاری می کنیم که هزار بار آرزوی مرگ کنند و از زنده بودنشان پشیمان باشند. کاری می کنیم که مانند تعفن هیچ کس تحملشان را نکند و حتی خودشان هم از این بوی تعفن بیزار شوند. به جای فحش دادن در گروههای کوچک راههای مبارزه را بررسی کنیم. بسیاری از این راهها تا کنون اراعه شده اند فقط باید روی آنها کار تبلیغی کرد وتا عملیاتی شوند. ما پیروز می شویم! ذره ای تردید نداشته باشید. اما اگر خوب و با فکر و نقشه کار کنیم پیروزی نزدیکتر خواهد بود. فدای همه شما
Saturday, August 29, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment